| Familia | Cactaceae |
| Género | Pyrrhocactus |
| Especie | bulbocalyx |
| Sigla sp. | (Werderm.) Backeb. |
| Subespecie | |
| Sigla ssp. | - |
| Variedad | |
| Sigla var. | - |
| Forma | |
| Sigla f. | - |
| Publicado en | Cactaceae Handb. Kakteen. |
| Volumen | 3 |
| Páginas | 1565 |
| Año | 1959 |
| Hábito | Subarbusto suculento (-Perenne-) |
| Status | Endémica |
| Elevación (m s.m.) | Altura Min. 500 - Altura Máx. 1000 |
| Distribución Argentina | La Rioja, San Juan, San Luis |
| Paises limítrofes | |
| Notas | Trevisson, M., Perea, M. & Demaio, P. 2017. Eriosyce bulbocalyx (amended version of 2013 assessment). The IUCN Red List of Threatened Species 2017: e.T152488A121476755. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2017-3.RLTS.T152488A121476755.en. |
|
| Sinónimos: Echinocactus bulbocalyx Werderm., Neoporteria bulbocalyx (Werderm.) Donald & G.D. Rowley, Eriosyce bulbocalyx (Werderm.) Katt., |
|
| Referencias Bibliográficas Argentina: Kattermann, F. 1994 |
|
| Ejemplares examinados Argentina: Ejemplar1 |